Adolf Eichmann

Ο Adolf Eichmann

Ο Adolf Eichmann ήταν Γερμανός Εθνικοσοσιαλιστής και διετέλεσε αξιωματικός των ΕΣ ΕΣ κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Θεωρείται ιθύνων νους και πρωτεργάτης του σχεδιασμού και υλοποίησης του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος
Ο Adolf Eichmann γεννήθηκε στο Solingen της Γερμανίας το 1906 και προήρχετο από μια τυπική γερμανική οικογένεια μεσοαστών. Το 1932 γίνεται μέλος του Αυστριακού τμήματος του Εθνικοσιαλιστικού κόμματος και μέλος των ΕΣ ΕΣ. Tο 1934 υπηρετεί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου και τον ίδιο χρόνο μετατίθεται στην Ασφάλεια της Αστυνομικής Διεύθυνσης στο τμήμα που ασχολείτο με τη συλλογή πληροφοριών των Εβραϊκής καταγωγής πολιτών. Την επόμενη χρονιά ονομάζεται επισήμως υπεύθυνος των "Εβραϊκών ζητημάτων" της υπηρεσίας του και αρχίζει μακρύ οδοιπορικό σε Εβραϊκές συνοικίες ανά την Γερμανία για να συλλέξει παντός είδους πληροφορίες που αφορούσαν πολίτες Εβραϊκής καταγωγής. Το 1938 μετατίθεται στην Βιέννη, σαν επικεφαλής του "Γραφείου Μετανάστευσης Εβραίων" με δικαιοδοσία σε Αυστρία, Τσεχοσλοβακία και ακολούθως με δικαιοδοσία σε ολόκληρο το Γερμανικό Κράτος μέχρι την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Με την έναρξη του Πολέμου, το 1939, ο Adolf Eichmann μετατίθεται στο γραφείο 4 της Gestapo, τμήμα του Κεντρικού Γραφείου Ασφαλείας του Ράιχ, επικεφαλής του οποίου ήταν ο Reinhard Heydrich. Υπηρετεί εκεί έως το τέλος Πολέμου σαν Αντισυνταγματάρχης των ΕΣ ΕΣ και επικεφαλής του Γραφείου Εβραϊκών Υποθέσεων και Εθελοντικών Μεταναστεύσεων. Στο γραφείο 4 της Gestapo ήταν για 6 χρόνια στημένο το επιτελείο, που με αρχηγό τον Adolf Eichmann επεξεργαζόταν και υλοποιούσε την τελική λύση του Εβραϊκού ζητήματος (Die Endlösung der Judenfrage). Το 1940 ο Adolf Eichmann επεξεργάζεται σχέδιο εκτόπισης όλων των Εβραϊκής καταγωγής πολιτών στην Μαδαγασκάρη, αλλά η ιδέα απερρίφθη λόγω της τότε παντοκρατορίας του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού.

Το καλοκαίρι του 1941 άρχισε η μεταφορά των Εβραίων στα διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Με επιμέλεια του ίδιου του Adolf Eichmann οργανώνεται η μεταφορά αυτών από όλη τη κατεχόμενη Ευρώπη προς τα στρατόπεδα θανάτου, συμπεριλαμβανομένων και 65.000 ανθρώπων από την Εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης. Στις 20 Ιανουαρίου του 1942 πραγματοποιείται η Διάσκεψη του Βάνζεε, με κεντρικό θέμα την εξολόθρευση των Εβραίων, στην οποία ως ένας από τους κυριότερους συμμετέχοντες, καθιερώνεται ως "Ειδικός επί των Εβραϊκών ζητημάτων". Ταξιδεύει σε πολλά στρατόπεδα θανάτου και Εβραϊκά γκέτο φροντίζοντας ο ίδιος την πρόοδο εκτέλεσης της διαταγής του Χίτλερ περί εξολόθρευσης των Εβραίων. Στο γκέτο της πόλης Λβιβ στην Ουκρανία, είχε προσκαλέσει τον Heinrich Himmler, για να δει με τα ίδια του τα μάτια τις εφαρμογές των μεθόδων του. Ο Heinrich Himmler δεν άντεξε στο αποτρόπαιο θέαμα και έφυγε μισολιπόθυμος. Αργότερα, επιστρέφοντας στην Γερμανία, έδωσε διαταγή να "ακολουθούνται ανθρωπιστικές μέθοδοι" για την θανάτωση των Εβραίων και πιο συγκεκριμένα να ακολουθείται στο εξής το πρόγραμμα ευθανασίας με δηλητηριώδη αέρια (Zyklon-B). Πράγματι ακολουθείται η διαταγή αυτή του Heinrich Himmler και ο ίδιος ο Adolf Eichmann παρευρίσκεται στο στρατόπεδο του Auschwitz-Birkenau για να διαπιστώσει την αποτελεσματικότητα της μεθόδου.
  Τον Αύγουστο του 1944 ο Adolf Eichmann αναφέρεται στον προϊστάμενο του Heinrich Himmler, για την μέχρι τότε υλοποίηση την τελικής λύσης του Εβραϊκού ζητήματος. Αναφέρει ότι περίπου 4.000.000 Εβραίων έχουν θανατωθεί στα στρατόπεδα, ενώ άλλα 2.000.000 έχουν θανατωθεί από τις Κινητές Ναζιστικές Μονάδες Ειδικής Δράσης (Τάγματα Θανάτου).
Με το τέλος του Πολέμου, το 1945 ο Adolf Eichmann διαφεύγει στην Αυστρία και συλλαμβάνεται από τους Αμερικανούς, αλλά σαν Otto Eckmann αφού έχει πλαστογραφήσει την ταυτότητά του. Κλίνεται σε φυλακή χαμηλής ασφάλειας, από όπου δραπετεύει και κρύβεται στη Γερμανία μέχρι το 1950 όπου διαφεύγει στην Αργεντινή με Ιταλικό διαβατήριο και με το όνομα Riccardo Clement. Εγκαθίσταται στο Μπουένος Άιρες, ανοίγει καθαριστήριο ρούχων και το 1953 καταλήγει υπάλληλος της τοπικής αντιπροσωπείας της Mercedes-Benz. Ήδη από το 1952 έχει μαζί την οικογένειά του και ζει στην Αργεντινή σαν άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Το 1959 η μυστική υπηρεσία του Ισραήλ Mossad, πληροφορείται για την ύπαρξή του και στις 21 Μαΐου 1960 απαγάγεται και μεταφέρεται ναρκωμένος στην Ιερουσαλήμ. Η Αργεντινή διαμαρτύρεται στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ περί απαγωγής πολίτη από επικράτεια ουδέτερης χώρας, αλλά το Ισραήλ αρνείται να τον εκδώσει πίσω, ζητώντας όμως «συγγνώμη» από την Αργεντινή. Τον Απρίλιο του 1961, με δρακόντεια μέτρα, οργανώνεται η δίκη του στο Ισραήλ, όπου του απαγγέλλονται κατηγορίες για 15 αδικήματα, μεταξύ των οποίων και κατηγορία για τα εγκλήματα που διέπραξε κατά της Ανθρωπότητας. Στις 11 Δεκεμβρίου 1961 το δικαστήριο κρίνει τον Adolf Eichmann ένοχο για όλα τα αδικήματα και την 1η Ιουνίου του 1962 εκτελείται στις φυλακές όπου κρατείτο με απαγχονισμό.

πηγη: www.ww2.gr